Futbolun efsanevi evlerinden birinin içinde bulunduğu durum sadece Manchester United açısından değil, genel olarak endişe verici. Bir zamanlar İngiltere’nin kralları olan kulüp, sistematik bir vasatlık uçurumunun içine düşmüş durumda. Zirveden o kadar uzağa düştüler ki, daha da derine ineceklerini hayal etmek zor.
Sir Alex Ferguson’un emekliliğinden bu yana kulüp sadece beş kupa kazandı ve bunların hiçbiri çok sevilen lig kupasını içermiyor. Neredeyse on yılda beş kupa, United gibi devasa bir kulüp için iğrenç bir durum diyebilirsiniz. Bu beş kupa, ortalama bir United taraftarının gurur duyacağı bir başarı bile sayılmaz.
Elbette başarısızlıklarla birlikte kafalar da dönmeye başladı. United 2013’ten bu yana beş, Ralf Rangnick’in geçici görev süresini de eklerseniz altı menajer çalıştırdı. Mourinho’nun en iyi dönemi geçirdiği söylenemez ama en çok eleştirilen ve mercek altına alınanın o olduğu da bir gerçek.
United taraftarları on yılın büyük bir bölümünde vasatlıkla uğraşmak zorunda kalmış olsa da, geçen sezon kulüp için tüm zamanların en düşük seviyesiydi. Kulüp sezonu “gurur verici” bir şekilde altıncı sırada bitirdi ve gol farkını sıfırladı, ayrıca Liverpool ve Man City gibi en büyük rakipleri tarafından tamamen ezildi.
Bu sezon, bir sonraki sezona büyük umutlarla giren, özellikle de sezonu ikinci sırada bitiren ve Avrupa Ligi finalisti olan taraftarlar için acımasız bir gerçeklik kontrolü oldu. Portekizli süperstar Cristiano Ronaldo’nun geri dönüşü ve Raphael Varane ve Jadon Sancho gibi dünya çapında yeteneklerin imzalanmasıyla oluşan heyecanı eklemeye bile gerek yok.
United’ın yeteneklerin kalesi olduğu, tüm Avrupa’da saygı gördüğü ve en iyi yetenekleri cezbettiği günler geride kaldı. Peki, büyük Manchester United’ın ciddi düşüşünün nedenleri neler? Daha da önemlisi, neden oyuncular bugünlerde Old Trafford’u değerli bir yer olarak görmüyor? Gelin olası nedenlere bir göz atalım
Savurgan Harcamalar
Manchester United 2013’ten bu yana transferler için 1 milyar sterlinden fazla, oynayan ve oynamayan personelin maaşlarını ödemek için de 2 milyar sterlinden fazla harcama yaptı. Bu rakam dünya futbolundaki en yüksek rakamlardan biri ve kulüpteki mevcut vasatlık seviyesi düşünüldüğünde kesinlikle bir israf.
Paul Pogba ve Angel Di Maria gibi oyuncular kulübe pahalıya mal olurken, performansları da ayrılıklarının ardından kulüpte buruk bir tat bıraktı. Kötü işi en iyi şekilde özetleyen bir hamleyle, ilk oyuncu Juventus’a serbest transfer olarak yeniden katılmaya hazırlanıyor.
‘İsraf’ kelimesini düşündüğünüzde aklınıza kesinlikle United gelmeli. Kulüp mali açıdan o kadar dikkatsiz davrandı ki, De Jong transfer destanında açıkça görebileceğimiz gibi, diğer Avrupa kulüpleri artık onları mali durumlarını canlandırmak için bir nakit ineği olarak görüyor.
Kulüp ayrıca başta Harry Maguire olmak üzere bazı oyuncular için de fazla para ödedi. İngiliz defans oyuncusu, bir defans oyuncusu için dünya rekoru kırarak kulübün kendisine duyduğu güvenin karşılığını vermek için şu ana kadar çok az şey yaptı. Ayrıca neredeyse anında kaptanlığa getirildi ve performansı 80 milyon poundluk bir oyuncu için vasatın çok altında kaldı.
United oyuncularının çoğunun maaşları da tek kelimeyle fahiş. Kulüp şimdiye kadar çoğunlukla savurgan harcamalar nedeniyle karaya oturdu.
Yanlış Antrenör Seçimi
Bu durum Old Trafford’da sürekli tekrarlanan bir tema haline geldi. Bu, 2013’ten bu yana görev yapan antrenörlerin kötü antrenörler olduğu anlamına gelmiyor ancak alınan sonuçlar ve oyun tarzları bunu yansıtıyor,
David Moyes, Ferguson’un lige veda zaferinin ardından United’a geldi ancak karşılaştığı oyuncuların kalitesi yeterince iyi değildi. Ferguson’un o takımla ligi nasıl kazandığı sonsuza dek bir sır olarak kalacak.
Ancak taktikleri gerçekten belirsizdi, takım her cephede mücadele etti ve geçen sezonu saymazsak 2013/14 sezonu Fergie sonrası en kötü sezon olmalı.
Ardından, Brezilya’da Hollanda milli takımı adına bronz madalya kazanan Hollandalı Maestro Louis Van Gaal geldi.
Taktikleri topa sahip olma üzerine kuruluydu ve takımlarının uzun süre topa sahip olarak rakiplerine baskı yapmasını içeriyordu. Ancak topa sahip olmayı gole çeviremedi ve bu da kovulmasına neden oldu.
Diğer menajerlerin de başlangıçta umut vaat eden ancak tamamen umutsuzluk ve başarısızlıkla sonuçlanan kendi felsefeleri vardı. Mourinho kulüp için üç kupa kazanmasına rağmen futbolu ‘sıkıcı’ olarak nitelendirildi.
Taraftarların favorisi Ole Gunnar Solskjaer belki de en kötüsüydü ve hiçbir planı yoktu.
Tanımlanmış Bir Oyun Stili Yok
Bekleneceği üzere, yanlış teknik direktör seçimi beraberinde var olmayan bir oyun tarzını da getirdi. United takımı o kadar kötü ki, en iyi yetenekler bile kulübe geldi ve taktiklere berbat bir yaklaşım ya da hiç taktik olmaması nedeniyle ortalama göründü.
Pek çok kişi Van Gaal’in görevden alınmasının yanlış olduğunu, zira 2013’ten bu yana tüm teknik direktörler arasında en belirgin oyun tarzına sahip olduğunu iddia etse de, yaklaşımı istenen sonuçları vermedi.
Jose Mourinho ve Ole Gunnar Solskjaer bazen işe yarayan ama çoğunlukla yaramayan kontra atak futbolu oynadılar. Ole çoğunlukla yenilebilir rakipleri yıkmakta zorlandığı için eleştirildi, çünkü tarzı çoğunlukla büyük maçlara uyuyordu.
Rangnick geldi ve baskılı futbol vaat etti ancak kulüp tarihinin en kötü performanslarından bazılarıyla United taraftarlarının kalbine baskı yapmayı başardı.
Kupa Eksikliği
Bu her üst düzey oyuncu için önemlidir; kupa kazanmak üst düzey oyuncuları benzerlerinden ayıran şey olduğu için önemlidir. Üst düzey oyuncuları kulübünüze katılmaya ikna etmeye çalışırken, kazanma projesine sahip olmak çok önemlidir ve United’ın son zamanlarda şampiyonluk kazanma alerjisi göz önüne alındığında, şu ana kadar sunacak hiçbir şeyi yok.
2022/23 sezonu başladığında United taraftarları, kulübün Premier Lig’i kaldırmadan geçirdiği onuncu ve herhangi bir kupa kazanmadan geçirdiği altıncı sezon olacağını hatırlamakta fayda var. United’ın transfer piyasasındaki cazibesini yeniden kazanabilmesi için yeni menajer Erik ten Hag’in bu gidişata bir son vermesi gerekiyor.
Kırmızı Şeytanlar düşüşte olsa da kulübün tarihi, taraftar kitlesi ve ticari becerisi hala sağlam. Yeni yöneticiler ve menajer, ‘doğru’ oyuncuları doğru miktarda almanın bir yolunu bulmalı ve bu kulübü ait olduğu yere geri getirmeli