Dwight Howard’ı kariyeri boyunca çok yıllık bir yıldız haline getiren en iyi oyunlara göz atın.
NBA’ye uyarı veya özür dilemeden değiştiğinde, felsefi değişimler oyunun bir daha asla aynı olmayacağı anlamına geldiğinde, hiç kimse Dwight Howard’dan daha iyi bir zamanlama duygusu yoktu.
Ligin bu boşluk sıçramasını ortadan kaldırmadan hemen önce 2004 yılında doğrudan liseden NBA’ye gitti.
Düşük post büyük bir adam ve suçun odak noktası olarak geldi, bu türler azalmadan hemen önce ve 3 puanlık atışla zemin yayıldığında soyu tükenmiş ilan edildi.
Evet, hepsi doğru.
Ama en önemlisi ve Cumartesi günü yapılmasının nedeni Naismith Memorial Basketbol Onur ListesiHoward kapı kapanmadan önce durumdan yararlandı. Yüksek katlanmış bazı yeteneklerin aksine bir saçmalık değildi. Bunun yerine, özellikle savunmada, kendisini neslinin akranlarından uzaklaştırdığı bir güçtü.
Sekiz kez All-NBA, Yılın üç kez Kia Defansif Oyuncusubeş kez ribaunt şampiyonu, iki kez engellenmiş bir atış lideri-hepsi 28 yaşına geldiğinde başardı.
Hem kendini atadı hem de kariyerinin ilk birkaç mevsimi boyunca Superman.
Bu Caped Crusader hakkında birkaç kelime: Howard ünlü olarak kıyafet giydi ve göğsünde “S” 2008 Dunk Yarışması (ki kazandı, bunu yapmak için nadir merkez) ve hem daha iyi hem de daha kötüsü için oyuncunun kişiliğini yakaladı.
Howard umutsuzca mutlu-şanslı, zaman zaman büyüleyici bir şekilde aptalcaydı ve durum ne olursa olsun sonsuza dek iyi zaman arıyor. Ligin içinde ve dışında birkaç tane olan eleştirmenleri, oyunu yeterince ciddiye almadığını düşündü.
Belki daha doğrusu, Howard kendini bu kadar ciddiye almadı. Bir rüya yaşadığını biliyordu ve kendisi ve diğer milyoner sporcuların yaşadıkları fantezi dünyası tarafından yutulmayı reddetti.
Ve bu zamanın çoğu, tesadüfen, inançlı ve çizgi film karakterlerinin evinde geçti. Disney World daha büyük cazibe merkezlerine sahip olabilir, ancak Howard’ın Orlando’yu ve Sihir’i Shaquille O’Neal’ın kaçtıktan kısa bir süre sonra yeniden konumlandırdığı basketbolu içermeyen hiçbiri yoktu.
Büyüyü aldı 2009’da NBA Finallerive hem önce hem de sonra mevsimlerde, Howard tartışmasız basketbolda en baskın büyük adamdı, özellikle de o zamana kadar başbakanının çok ötesinde. 2007-10 yılları arasında ortalama 19.8 ppg, 13.7 rpg ve 2.6 bpg oldu ve ilk altı mevsiminde sadece dört maçı kaçırdı.
Kariyeri yakında onu yanlış başlangıçlar, çıkmazlar, yaralanmalar, kısa bir diriliş ve son olarak bir 2020’de Lakers ile Şampiyonluk. Yani bu gerçekten 18 yıl boyunca uzanan iki Dwight Howards hakkında: biri, düşük direkli büyük adamın düşüşü sırasında hakim olan, diğeri ise değişen bir oyun sırasında verimlilik ve uzun ömürlü.
Lige bir Kurtarıcı olarak geldi, 18 yaşındaki bir yaşında, 6 metrelik 10 yaşında, omuzlarla savunucuları dökecek ve bir takım taşıyacak kadar geniş omuzlarla-bu durumda umutsuz sihir. Orlando, 21 galibiyet sezonundan yeni çıktı ve görünüşe göre Shaq-Penny Hardaway Ramkunklious mevsimlerinden çok uzaktı.
Başlangıçta, Howard çiğdi, özellikle saldırgan, ama sabit. Çaylak sezonunda, bir sezonda ortalama 10 ribaunt olarak rekorlar kırdı, ortalama bir çift çift ve 82 oyunun hepsini doğrudan liseden başlatan tek oyuncu.
Aslında o zaman ileri bir güçtü, ancak kilo ekledikten sonra Howard, ikinci sezonunda kalıcı olarak merkeze geçti. Merkez maçlarda cılızdı, ancak daha ağır oyunculara karşı kendi başına tutma gücüne sahipti. Ve büyük fark – Howard rekabetten çok daha hızlıydı.
Bu yüzden Howard zaman zaman durdurulamazdı. Ribauntlar için daha hızlıdı, adamını dunks ve yerleşimler için yere indirebiliyordu, lob geçişleri ve daha kolay kovalar için serbestçe dönebiliyordu ve tıkanmış atışlar için hızlı bir şekilde savunmaya tepki verdi.
Suçu uyum sağlaması daha yavaştı ve Howard’ın atış menzilini genişletememesi sonunda kariyerinde ona mal olacaktı. Yine de, Howard playofflarda hakim olabilir ve 2009 Doğu Konferansı Finalleri’nin 6. Oyununda Cleveland’a karşı Cleveland’a karşı 40 puanlık, 14’lü gösterisi onun tanımlayıcı anıydı. Orlando’nun finallerde rıhtımını karşılamak için bu oyunda canavardı.
Sihir Kobe Bryant ve Lakers’a bu dizide kaybetti ve Howard ile asla geri dönmedi. 2012 yılına kadar, franchise ve Howard arasındaki türbülans ortaya çıktı ve iki taraf birçok şekilde parçalandı.
Sanki bu yeterli değilmiş gibi, Howard o yaz ameliyat gerektiren bir sırt yaralanması yaşadı. Yaralanma Howard’ı Lakers ile Los Angeles’ta geçirilen başka bir sezon için rahatsız etti. Bu ve Bryant ile sık sık çatışmalar hayal kırıklığı yaratan bir sezona katkıda bulundu. Lakers, şampiyonluk favorilerinden Spurs tarafından ilk turda süpürülmeye gitti ve Howard, Oyun 4’ün üçüncü çeyreğinin başında çıkarıldı.
Mutluluk arayışı ve doğru uyum Howard için başlamak üzereydi. Lakers deneyimi sadece bir sezon sürdü. James Harden ile eşleşmek için Houston Rockets ile imzaladı, ancak diz yaralanması Howard’ın yapımını kesti ve Harden ile asla koşmadı.
Sonraki durak, Atlanta, memleketi. Yine, yüksek beklentilerle başlayan şey, Howard’ın Hawks’tan bir sezon sürdüğü sırada yer aldı onu Charlotte Hornets’e gönderdi aslında bir hediye oldu.
Önümüzdeki iki yıl tuhaftı. Howard teknik olarak dört takımla geçirdi, ancak bir oyun oynamadan önce Nets ve Grizzlies tarafından kesildi. Geri sorunlar nedeniyle sihirbazlarla sadece dokuz oyun oynadı. Lig o zamana kadar ateş edebilen büyük adamları tercih etti. Howard, eski ve yaralanmaya eğilimli olmakla birlikte eski olmaya daha yakındı.
Burası beklenmedik bir yerde bir memnuniyet ölçüsü buldu. Anthony Davis’in ötesinde ortada ince olan Lakers, Big Man sigortasına ihtiyaç duydu ve Howard hakkında bir politika aldı ve ona LA’da bir şans daha verdi. Rolü azalmış dakikalar ve dokunuşlarla birlikte büyük ölçüde değişse de, Howard tarzda dışarı çıkma şansını yakaladı.
Yaptı. 2019-20’de tezgahtan çıktı ve 69 maç oynadı ve maç başına sadece 19 dakikada çok saygın bir 7.3 rpg ortalaması aldı. Daha da iyisi, Howard o sürtünmesiz bir sezon için Davis ve LeBron James ile örtüştü.
Özetlemek gerekirse, bu bir Onur Listesi kariyeri ve aslında Howard’ın sadece Orlando’daki sekiz mevsiminde güçlü bir dava vardı.
Dwight Howard, Charles Barkley’in inanılmaz derecede doğru bir kimliğine bürünüyor.
İlginç olan, Howard’ın nasıl bırakıldığı NBA’nin 75. yıldönümü takımı. Bu, olması gerektiği gibi acı bir konu olarak kalır. Howard’ın Yılın Üç Kia Defansif Oyuncusu ve Finallere yapılan iki gezi onu neredeyse otomatik olarak nitelendirmiş olmalı.
Şüphesiz, neslinde ve neslinde rolünde en iyiler arasındaydı. Çift çift, ribaunt başlıkları, boyadaki etki ve oyun değiştiren savunma oyunu onu çok seçkin bir şirkete yerleştirdi.
Geçmişe bakıldığında, Howard belki de en azından bir algı açısından Lakers ve Bryant ile kötü niyetli sezonundan daha iyiydi. Ama kötü bir şampiyonluk istedi ve LA’da Orlando’dan daha iyi olduğunu düşündü.
Kamaratın doğru olduğu ortaya çıktı – sadece birkaç yıl sonra, o zamana kadar ikinci Lakers’ın ipucu sırasında destekleyici bir oyuncu olduğu.
İşte Howard hakkında söyledikleri:
LeBron James: “Herkes onu yazarken, ona büyük bir fırsat verebileceğimizi hissettik (Lakers ile) ve ona inandık. Sözüne inandık ve o en iyi şekilde yararlanıyor ve şu anda burada olması için gerçekten heyecanlıyız.” Jameer Nelson, 2004-14 yılları arasında Magic Point koruyucusu: “Ahbap koşabilir ve yakalayabilirdi. Zıplama geçişleri, göğüs geçişleri, elleri her neyse. Elleri çılgındı .. ve defansif olarak, insanları tanıyorlar, Dwight’ı aptalca ve oynak olarak görüyorlar, ama Dude bir takımda olduğum en akıllı savunucuydu.” Alex Martins, Orlando Magic CEO’su: “Oyuncular NBA’de oynadıklarında gençler. Bir koçun kendileri üzerindeki etkisini ya da franchise’ın kendileri üzerindeki etkisini tanımıyorlar. Ama sonra kariyerlerine geri bakıyorlar ve sahip oldukları deneyimleri görüyorlar, sahip oldukları deneyimleri görüyorlar. Ona da sevgiyle. ”
* * *
Shaun Powell, NBA’yi 25 yıldan fazla bir süredir ele aldı. Onu buraya e-posta ile gönderebilirsin, bul Onun arşivi burada Ve onu takip et Twitter.
Bu sayfadaki görüşler, NBA, kulüpleri veya Warner Bros. Discovery’nin görüşlerini mutlaka yansıtmıyor.