Takımlarının bir kez daha İngiliz futbolunun alay konusu haline gelmesini izleyen Arsenal taraftarları için bir sezonun rüyadan kabusa dönüştüğü bir başka sezon.

Ligdeki diğer kulüplere kıyasla geçmişleri ve finansal güçleri, onları 19 yıl boyunca geçerli kıldı. Ancak, Premier Lig kupasını kazanmadan yirmi yıla yaklaştıklarından, altı büyük statülerini gerçekten hak edip etmedikleri merak konusu.

2022/24 sezonunda geldikleri kadar yaklaşmaları ve ikinci olarak bitirmeleri yepyeni bir tartışma dalgasına yol açtı: Ligi saha içinde mi yoksa saha dışında mı “şişirdiler”?

Arsenal 2022/23 sezonu: Özet

Sezon başında Mikel Arteta’ya tek bir görev verildi: Arsenal’i ilk dörde girecek ve UEFA Şampiyonlar Ligi’ne geri dönecek kadar rekabetçi hale getirin.

Daha önce beş sezondur Avrupa’nın bir numaralı turnuvasının dışındaydılar ve bu onlara para ve prestij kaybettiriyordu. Bu beş sezonda, Avrupa’nın ikinci kademesi olan UEFA Avrupa Ligi’ne sadece iki kez gittiler ve gerçekte ne kadar düştüklerine ihanet ettiler.

Adil olmak gerekirse, Londra’daki rakipleri Chelsea’ye yenildikleri sezonlardan birinde finale kadar gittiler. Ancak bu deneyimlerden sonra, kulüp yönetimi artık ait oldukları büyük liglere dönmenin ya da ait olduklarını düşünmenin zamanının geldiğine inandı.

Arteta, ekibi tasfiye etmeye ve ekibin hedeflerine yardımcı olması için üzerine damgasını vurabileceği kişilere taze kan getirmeye başlayacaktı. Bunu yaptı ve çok geçmeden, sadık destekçilerinin geleneksel ve sosyal medyada sayısız kez lirik olarak övdükleri “süreç” sonuç vermeye başladı.

Arsenal yenilmesi gereken takım oldu. Hücum ve savunmada rakipsizlerdi. İlk yarıda, rakip takım düşüncelerini toplamaya fırsat bulamadan maçları bitiriyorlardı. Karşılık vermek zorunda kaldıklarında, bunu öyle bir şekilde yaptılar ki, yıllarca acı verici sözlü yumruklar yediler ve olumlu bir sonuca geri dönmek için darbeleri ezici kinetik enerjiye dönüştürdüler.

2022 FIFA Dünya Kupası geldiğinde rahat bir şekilde liderdiler. Korkunç Manchester City bile onlara ayak uyduramadı.

Arteta’nın hedefine ulaşıldı ve yeni bir rüya doğdu: 2003/04’ten bu yana ilk Premier Lig şampiyonluğu.

Arsenal taraftarları her maç koltuklarının kenarındaydı ama Arteta ve adamları mucize üstüne mucize üretecekti. Programlarının her noktasında, “Bu koşudan sağ çıkamazlar, kesinlikle?” geleneksel medyada ve sosyal medya tartışma başlıklarında/foralarında.

Sadece bir kişi, 2022/23 Arsenal’in mucizelerle dolu bir nesil olsa da sonuna kadar gitmeyeceğine dair görüşüne sıkı sıkıya bağlı kalacak. Bu adam eski Manchester United defans oyuncusu ve sekiz kez Premier Lig şampiyonu Gary Neville.

Nisan ayında, Manchester City düşüş sarmalını başlatacak olan yenilgiyi dağıttığında haklı olduğu kanıtlandı.

Arsenal 2022/23: Bir inceleme

İlk çağrı noktası işe alımdı. Arteta, bu amaçla Arsenal’in sportif direktörü Edu Gaspar ile çalıştı. Yaz aylarında diğerlerinin yanı sıra OleksandrZinchenko ve Gabriel Jesus’u getirdiler. Arteta daha önce Manchester City’de Pep Guardiola’nın asistanıyken her iki oyuncuyla da çalışmıştı ve onları çok iyi tanıyordu. Bu sadece bir yeniden birleşme değil, Arteta’nın Emirates’te geliştirmek için sezonlar harcadığı futbol markası için mükemmel bir eşleşmeydi.

Her iki oyuncu da kulübün başlangıç dizilişine güzel bir şekilde yerleşti ve kısa sürede tarafı değiştirdi. Birçoğu, Arsenal’i değiştiren şeyin her ikisinin de Manchester City’den getirdikleri şampiyonluk havası olduğuna inanıyordu ve bu iddiaların doğruluğundan bağımsız olarak,

Gunners farklı bir takımdı. Kışın, diğerlerinin yanı sıra Leandro Trossard ve Jorginho’nun deneyimini getirdiler. Çoğunlukla yedek kulübesinde kullanılsalar da her iki adam da Arsenal oyununa yeni bir boyut kazandırdı.

Sağladıkları derinlik, Arsenal taraftarlarının alışkın olmadığı ve geçmiş sezonlarda yaygara kopardığı bir derinlikti. Jesus, Zinchenko ve diğer birkaç kişinin yaralanması, Arsenal uçarken çok önemli değildi. Ve sonra sıkıntılar başladı.

Arteta’nın belirli oyunculara aşırı bağımlılığı, yorgunluğun yavaş yavaş içeri sızmasına neden oluyordu. Kaslar gerilmişti ve takımın kilit bölgelerinde yaralanmalar baş göstermeye başlamıştı. Yakında, tercih ettiği başlangıçlar tamamlanmadı ve rotasyon seçenekleri

mücadele etti. Bardağı kıran, birçok taraftarın mevcut sorunlarının katalizörü olduğunu iddia ettiği William Saliba’nın sakatlığıydı.

Ancak Liverpool’un merkez savunmasında oynayan Jamie Carragher, bunu bir açıklama olarak kabul etmeyi reddediyor ve Saliba’nın Arsenal’in gereksiz goller yemesini hiçbir zaman engellemediğini – ve çok sayıda olduğunu – açıkça belirtiyor.

sezonun seyri. Carragher, Dünya Kupası’ndan sonraki performanslarından bahsediyor.

Arteta’nın kendi ayağına kurşun sıkmak için her şeyi ne kadar riske attığını gösterdi. Arsenal’in futbolu değişmedi. Şu anda karşılaştıkları sıkıntıların ortaya çıkmasına neden olan ekibin yönetimidir.

Arsenal’in saha dışı sorunları sezonlarını nasıl mahvetti?

Arsenal’in durumunda, saha içi sorunları saha dışı sorunlara dönüştü. Örneğin genç saldırgan Bukayo Saka’yı ele alalım.

Saka, Katar’daki Dünya Kupası’nda İngiltere için her maçı oynadı. Gareth Southgate, bazı maçlarda onu yedek kulübesinden alıp yerine başka bir oyuncuyu getirme nezaketini gösterdi.

ama Saka, en iyi genç oyuncu ünvanını aldığı bir turnuva oynardı.

hayranlar tarafından. Saka, onu daha da yıpratan yoğun bir Premier Lig programına geri dönmeden önce biraz dinlenecekti.

ve verimini düşürür. Arteta’nın enerji barı boşaldıkça, tükenme noktasına kadar aşırı kullandığı birçok kişi de boşaldı. Taraftarların gördüğü şey, Guardiola’nın adam yönetimi sayesinde sürekli yenilenen bir kadroyla amansız bir Manchester City tarafından kovalanan yorgun bir Arsenal.

Bu sezon Arteta, 2021/22 sezonunda olduğu gibi hiçbir oyuncuyla sorun yaşamadı. Hepsi “iyi hisler” idi. Yönetim, transfer piyasasındaki tercihlerini de destekledi.

Sorun şu ki, 41 yaşındaki oyuncu henüz iyi bir menajer değil.