Manchester City’nin İngiliz futbolundaki hakimiyetini kimse durdurabilir mi? Bu cevaplanması zor görünen büyük bir soru. Gerçekte ise cevap evet ama bu hiç de kolay olmayacak.

Son birkaç yıldır, Avrupa’daki birçok ligin ‘çiftçi ligi’ olarak tanımlandığını görmek yaygın hale geldi. Bu terim temelde bir ligi rekabetçi olmamakla ve sürekli tek bir tarafın hakimiyetinde olmakla eleştirmek için aşağılayıcı bir ifade olarak kullanılıyor. Bundesliga, Ligue 1 ve Serie A bu ‘etiketin’ başlıca suçluları olmuştur.

‘Çiftçiler ligi’ terimi özellikle Premier Lig’in, kazananların sezon başlamadan az çok belli olduğu birçok ligden biraz daha üstün olduğuna inanan İngiliz taraftarlar arasında popüler hale geldi. Premier Lig’in şu anda dünyanın ‘en güçlü’ ve en rekabetçi ligi olarak lanse edilmesi hiç de şaşırtıcı değil.

Her Premier Lig sezonu öncesinde, zirveyi zorlayabileceklerine inanan dört ya da beş eşit favori hakkında çok konuşulur ve bu da ünlü ‘büyük altı’ tarafa yol açar. Başka yerlerde ise bazıları Fransa, Almanya ve İtalya’daki zirve mücadelelerinde şampiyonların kim olacağını bilmenin kolay olduğu görüşünde.

Ancak Manchester City son beş sezonda dört Premier Lig şampiyonluğu kazandı ve insan bunun bir başka ‘çiftçiler ligi’ tanımı olup olmadığını düşünmeden edemiyor. Guardiola’nın adamlarına zor anlar yaşatan Liverpool’u bir kenara bırakırsak, City üçüncü sıradaki Chelsea’ye 19 puan fark attı ve bu da çok şey anlatıyor.

Pep Guardiola 2016’da Manchester City’nin başına geçtiğinden beri İngiltere’de daha da baskın bir güç haline geldiler ve her sezon başlamadan önce ligi kazanacaklarına dair neredeyse bahse girebilirsiniz. Ancak Citizens bir günde zirveye çıkmadı ve biz de diğer takımların aradaki farkı kapatmak ve Manchester ekibinin son on yıldaki tekelini sona erdirmek için neler yapabileceğine bir göz atacağız

Para ile mücadele etmek

Elbette Guardiola, yenilmesi oldukça zor hale gelen bir takım inşa ettiği için bolca övgü alacaktır ancak kaç takım Citizens’ın sahip olduğu finansal güce sahip olabilir? Chelsea’nin kaderi Abramovich’in 2003’te kulübün başına geçmesiyle olumlu yönde değişti ve City için de durum farklı değil.

Manchester City’nin başarısı söz konusu olduğunda, para konusunun gündeme gelmemesi mümkün değil. En zengin kulüpler genellikle her zaman en süslü kulüpler olmuştur ve bu eğilim modern futbolda her geçen gün artmaktadır. Fransa’da PSG bu trendi en iyi şekilde tanımlıyor.

City de kesinlikle farklı değil. Şeyh Mansour’un 2008’de kulübü devralmasından bu yana diğer tüm takımlardan daha fazla harcama yapmaları ve Guardiola’ya takımını bir makineye dönüştürecek kaliteyi sağlamak için lüks oyunculara büyük meblağlar aktarmaları şaşırtıcı değil.

Konu mali durum olduğunda Premier Lig’de sadece Manchester United buna yaklaşabilir. Chelsea de eskiden bu güce sahipti ancak Todd Boehly’nin yakın zamanda kulübü satın alması Mavileri bir geçiş aşamasında bıraktı, bu da eskisi kadar cömert olamayacakları anlamına geliyor.

Altı büyükler olarak adlandırılan takımlar arasında en büyük finansal güce sahip olan Manchester City, daha lig başlamadan rakiplerine karşı avantaj sağlıyor. Newcastle, Suudi Arabistanlı bir Kamu Yatırım Fonu tarafından kısa süre önce devralınmasının ardından bu konuda onları tehdit eden en son taraf olabilir. Ancak yine de bir strateji oluşturmak ve uygulamak için çok zamana ihtiyaçları olacak.

Bu, City’yi bir süre daha zirvede tutabilecek önemli bir faktör ancak diğer takımlarla aralarındaki mali güç ne kadar çabuk azaltılabilirse, oyuncuları çekmek için etrafa cömertçe para saçma avantajları da o kadar azalır.

İstikrarlı bir oyun planına sahip olmak

Para bir kulübün kaderini iyi yönde değiştirebilir ancak doğru yönetim olmadan paraya yatırım yapmanın sonu yine kötü olacaktır. City saha dışında Şeyh Mansour gibi bir para babasından yararlanırken, saha içinde Pep Guardiola gibi bir İspanyol taktisyenden daha fazla yararlandı.

Eski Barcelona patronu İspanya’da oynadığı dönemde ‘tiki-taka’ stilini meşhur etmişti ve Manchester City’de de benzer bir oyun stili uyguluyor ancak bu kez daha gelişmiş. Manchester City, kalecisi de dahil olmak üzere geriden başlayan yüksek mesafeli pasları ve akıcı futboluyla tanınıyor.

City’nin yanı sıra, Liverpool ligde belirli bir oyun tarzına sahip tek takım ve Kırmızıların son zamanlarda Guardiola’nın adamlarına karşı en iyi ikinci takım olması şaşırtıcı değil.

Guardiola yönetiminde birçok oyuncunun farklı pozisyonlara uyum sağlayabilmesinin nedeni istikrarlı bir oyun planına sahip olmaları, çünkü sadece planı takip etmeleri gerekiyor. Bu da takım uyumuna ve Guardiola yönetiminde maçların %80’ini domine etmelerine yardımcı oldu.

City’nin ‘parlaklığını’ durdurmak için artık daha fazla Premier Lig takımı kendi oyun planlarını geliştirmeli ve bunlara sadık kalmalı, bu da onları bir birim olarak kırmayı zorlaştıracaktır.

Sahanın tüm bölgelerinde uygun kadro derinliği

Takımların bir ya da iki yıldız oyuncusunun sakatlığı nedeniyle form düşüklüğü yaşadığını kaç kez gördük? Manchester City’de durum böyle değil çünkü her oyuncu az ya da çok bir yıldız.

City’de her şey tek bir adamla ilgili değil. 2021/22 sezonu dikkate alındığında, Guardiola’nın takımı için on beş farklı oyuncu Premier Lig’de iki veya daha fazla gol attı. Riyad Mahrez 24 golle tüm turnuvalarda en çok gol atan oyuncu oldu ancak en az beş oyuncu daha 10 gole ulaştı.

2020/21 sezonunda Manchester City, Kevin de Bruyne gibi en iyi oyuncularından yoksun 10’dan fazla maça çıktı ama bu onları hiçbir şekilde engellemedi. Onun yokluğunda İlkay Gündoğan bu duruma ayak uydurdu ve kramponlarında da sihir olduğunu gösterdi. Bernardo Silva ve İlkay Gündoğan’ın varlığı, City’nin Belçikalı yıldızı olmasa bile orta sahada her zaman sihirli bir kaynağa sahip olacağı anlamına geliyor.

Kanatlarda ise Raheem Sterling, Mahrez ve Gabriel Jesus gibi oyuncuları birçok kez yedek bırakacak kadar kaliteli olmaları bir kez daha gülünç. Bu nedenle, Arsenal’in Brezilyalı oyuncuyla güçlü bir şekilde bağlantı kurmasıyla birlikte, sonuncusu belki de başka bir yere taşınmayı düşünüyor.

Eğer takımlar yedek kulübelerinde bile üst düzey kaliteye sahip olacak kadar güçlenebilirlerse, bu herkesi eşit bir oyun zeminine yakın bir noktada bırakacaktır. Ne yazık ki bu nokta bir kez daha para etrafında dönüyor ve modern oyunun ne kadar hızlı bir şekilde kâr ve ticarileşmeye dönüştüğünü gösteriyor.